www.larpdzicz.fora.pl

Lis

Ludzkie wierzenia w świecie Dziczy są dość urozmaicone i skupione wokół istot magicznych z którymi dane plemię czy też wioska ma najwięcej do czynienia. Można jednak wyróżnić w nich kilka cech wspólnych:
> wierzy się w istnienie miejsca, lub raczej wymiaru nazywanego zwykle: Inny Świat. Istnienie tego miejsca jest potwierdzane przez wszystkie magiczne istoty. Inny Świat jest niematerialny, jest to wymiar myśli i uczuć i jest podzielony na domeny, po jednej dla każdego z czterech rodzajów istot magicznych. Z Innego Świata da się widzieć/ odczuwać to, co dzieje się w materialnym świecie. Możliwości i świadomość istot jest jednak różna i zależna od ich rodzaju. Szafarze zdają się najbardziej aktywni w tym świecie i wolą przebywać w nim, niż materialnym. Następni w kolejności są Dzieci Dziczy i Czyhający w Cieniu. Szlachetny Ród jest najmniej aktywny w Innym Świecie, tylko niektóre rasy w ogóle pamiętają pobyt w nim.
> większość wierzeń zakłada istnienie po śmierci, znaczna ich część powrót do życia w innym ciele, lub innej postaci. Zwykle wierzy się, że ludzka dusza trafia po śmierci do Innego Świata, neutralnej domeny, lub domeny istot z podobnym charakterem, jak ten, który wypracował sobie zmarły za życia. Nie rzadko widziano ciała zmarłych opanowane przez ciemną manę i przemienione w upiory. Niektóre plemiona Ludzi Dziczy opowiadają też o zmarłych wracających jako Dzieci Dziczy. Nie zostało jednak wyjaśnione czy są to dalej te same osoby, czy też istoty magii wykorzystujące ich doczesną powłokę, lub pod nie się podszywające. Podobne sytuacje były zgłaszane przez czcicieli Szafarzy Cnót, choć rzadko i podobnie jak Szafarze, powracający przybywali jedynie aby wykonać jakieś konkretne zadanie, po czym wracali do Innego Świata.
> nikt nigdy nie słyszał o istotach, które można by nazwać bogami w naszym rozumieniu tego słowa. Niekiedy potężne Dzieci Dziczy i Czyhający nazywali się Władcami, Panami i podobnie, ale nigdy nie udawali nawet, że są wszechmocni, wszechwiedzący... czy choćby nieśmiertelni.

Specyfika kultów:

Szafarze Cnót - ich kulty są najczęstsze w poznanym świecie. Cześć im oddają przede wszystkim Ludzie Miast, ale zdarzają się i kulty wśród Ludzi Dziczy, zwłaszcza czczące takie Cnoty jak odwaga, czy troska. Sposób działania Szafarzy został zamieszczony w opisie świata. Wierni poprzez modlitwy w poświęconych miejscach nawiązują częściowy kontakt z domeną Szafarzy. Ci mogą zsyłać na kapłanów wizje i obdarowywać ich maną światła. Nabożeństwa różnią się treścią i formą w zależności od konkretnej świątyni - nie są one raczej narzucane z góry przez Szafarzy. Zwykle odprawia się po kilka krótkich (kilka - kilkanaście minut) nabożeństw w dniu, lecz nie wszystkie są uważane za obowiązkowe dla pracujących obywateli - oni najczęściej poprzestają na jednym. Zwykle w każdej świątynni obchodzi się raz, lub kilka razy w roku święta z dłuższymi nabożeństwami. Często są one połączone z jarmarkiem, lub podobnymi wydarzeniami. Klasycznym świętem jest np.: rocznica poświęcenia kaplicy.

Dzieci Dziczy - co prawda nie potrzebują oni czci, ale zakładając kulty mogą lepiej nawiązać kontakt z ludźmi żyjącymi na ich terenie bez zbytecznego pokazywania się w obozach. Takim kultom przewodniczą kapłani, nazywani też druidami, lub szamani i to oni pośredniczą w rozmowach między ludźmi, a Dziećmi Dziczy. Zwyczaje i rytuały są różne, ale generalnie służą z jednej strony zapewnieniu uczucia powiązania i opieki Dzieci Dziczy nad ludźmi, a z drugiej mają przypominać, że ludzie żyją na "pożyczonej" ziemi i muszą o nią dbać i ją szanować.

Czyhający w Cieniu - kulty zakładane są w większości z podatnych na wpływy jeńców i ich potomstwa, o ile dożyją wieku w jakim mogliby je wydać. Praktycznie wszystkie kulty skupione są na zachodzie w Złych Ziemiach. Czyhający wolą mieć na oku swoich kultystów, bo większości nie do końca ufają. Niekiedy tylko zdarzają się sekty, lub pojedynczy kultyści po kryjomu pracujący dla swych mistrzów wśród innych ludzi. Rytuały na cześć Czyhających mają oczywiście na celu skazić dodatkową ilość many negatywnymi uczuciami, a ich przebieg zależy od tego jakich emocji potrzebują konkretni Czyhający.

Szlachetny Ród - nie tworzy kultów, nie jest nimi zainteresowany. Poszczególne istoty tej domeny mogą mieć pod swoją komendą ludzi jako najemników, sługi, czy też uczniów, ale nigdy nie ma to cech czci.